Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Non enim quaero quid verum, sed quid cuique dicendum sit. [redacted]tilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Quae ista amicitia est? Sed plane dicit quod intellegit. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad
Pericli sepulcrum accederem.

Quis contra in illa aetate pudorem, constantiam, etiamsi sua
nihil intersit, non tamen diligat?

Bonum incolumis acies: misera caecitas.
Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Si longus, levis; Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Istic sum, inquit.

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Suo genere perveniant ad extremum;
Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.

Bork: Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Quis hoc dicit?: Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat?
Paria sunt igitur.: Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.
Tuum credibile?: Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Nam aut privatim aliquid gerere malunt aut, qui attore animo sunt, capessunt rem publicam honoribus imperiisque adipiscendis aut totos se ad studia doctrinae conferunt.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus;

Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur.